Air & Space Museum, picknicken Great Falls, Amish

2e Paasdag, we gaan geen eieren zoeken vandaag, maar Amerika verder ontdekken. We hebben vandaag voor het laatst in Washington geslapen. We hebben de koffers weer gepakt en ondanks dat we nog geen kledingwinkel hebben gezien, lijkt het wel of we al meer spullen hebben. Maar goed. Gelukkig hebben een hele grote auto! Not dus. Hij lijkt heeeel groot van buiten, maar we hebben bijna geen bagageruimte. Wel kunnen er 7 mensen zitten, dat dan weer wel. We hebben besloten niet voor een rondleiding door het Capitool te gaan. Het voordeel is dat we niet weer de stad in hoeven. Het nadeel is dat ik het gevoel heb iets te missen. Maar goed voor de kinderen zal de rondleiding denk ik niet zo leuk zijn. Na een heerlijk ontbijt gaan we op weg naar het Udvar-Hazy Center in Chantilly. Hier is een Air and Space museum gevestigd. Het ligt vlakbij het Dulles vliegveld waar we enkele dagen geleden zijn aangekomen. Wij blijven ons verbazen dat ook hier weer de toegang gratis is. We hoeven alleen 15 USD parkeergeld te betalen. We worden allerhartelijkst ontvangen, tassen gecontroleerd en we lopen een enorme hal binnen met allerlei vliegtuigen aan het plafond, op de grond. Overal waar je kijkt vliegtuigen. Maar de meest opvallende is de Lockheed SR-71 Blackbird. Dit is een onbewapend 2-persoons verkenningsvliegtuig. Het kon een topsnelheid behalen van 3600 km per uur. Het is gaaf om zo'n toestel van dichtbij te zien. In de volgende hal staat de space shuttle Discovery. Nou daar werden we ook wel even stil van. Ik hoop dat de foto's voor zich spreken. Toch wel even een stukje geschiedenis wat er voor ons staat. Ronald blijft foto's nemen. Uiteraard zijn we ook nog even op de foto gegaan als astronauten. En hebben we ook nog gezweefd door de ruimte. Gelukkig hebben we daar ook nog een foto van als bewijs. Mocht iemand ooit in de buurt komen van Washington dan zal ik zeker aanraden om naar dit museum te gaan. Het is zo mooi en de tentoonstellingen zijn prachtig verzorgd en wat een variatie aan vliegtuigen.
Om 12:30 uur stappen we weer in de auto op weg naar de Great Falls om te picknicken. We hebben vanochtend lekkere broodjes en donuts gekocht in de supermarkt. En die donuts lachen ons toe. Als we rijden naar de Great Falls zien we de prachtigste huizen staan. Echt niet normaal, met zwembad, tennisbanen. Er zijn flink wat huizen in aanbouw. Gewoon volledig van hout worden ze gemaakt. Dit kennen wij helemaal niet. Als we bij de Great Falls aankomen is het zo warm dat we zonder jas (Jillian zelfs in haar hempje) kunnen picknicken. Wat hebben we het getroffen met het weer. Gelukkig heb ik allemaal winterkleding mee. Foutje, dus op de foto's zien jullie ons steeds in dezelfde kleding. Al onze andere kleding is te warm. Maar goed ik ga niet klagen hoor. Dit is gewoon heerlijk. We hebben nog even bij een vrouwelijke parkranger gevraagd waar "overlook 1" is, zodat we niet als een kip zonder kop door het park lopen. Nou dat viel mee hoor. Gewoon binnen 1 minuut bij een prachtig uitzichtpunt. In dit park kun je de Potomac rivier bekijken, die op dit punt vrij smal is. Het water valt hier 6 meter omlaag tussen de ruige rotsen door. Echt prachtig om te zien. Gelukkig hadden we ook nog onze geleende verrekijkers mee. Volgens Ronald vlogen er adelaars rond. Ron, jammer dat je er niet bij was, maar we hebben nog even een foto genomen. Dus jij mag zeggen of het klopt. We hebben ook nog even gekeken bij uitzichtpunt 2, maar de 1e was het mooist.
Het hele spul weer in de auto op weg naar Lancaster, onderdeel van de Amish country. Het was druk op de weg en we kwamen zo rond 17:00 uur aan in Lancaster. Toch fijn al die reisverhalen die op allerlei forums staan met tips wat betreft overnachtingen. We slapen vanavond in de Country Inn & Suites. Een mooi motel voor 99 USD per nacht. Een koopje hoor. Auto voor de deur en ook nog een zwembad met whirlpool. Daar liggen Inez en Jillian (22:00 uur) nu in.
We besluiten niet naar de kamer te gaan, maar gelijk een beetje te gaan rondrijden om een indruk te krijgen van de Amish Country. Bij ieder koetsje met een paard roepen we "Ja daar gaat er weer één!" We nemen snel foto's, want eigenlijk hoort het niet. Verbazingwekkend hoor dat deze mensen nog leven volgens een 300 jaar oude traditie. Ze dragen nog kleding als toen, ze bewerken het land met ouderwetse landbouwwerktuigen en televisie, radio en internet zijn verboden. Kunnen wij ons niet voorstellen. In bijna elk koetsje zaten ouders met hele jonge kinderen. Of een hele oude man.
Ook zijn we nog op zoek gegaan naar een covered bridge. Dit is een houten brug, die overdekt is om deze te beschermen tegen de weersinvloeden. De brug die wij vonden is gebouwd in 1845. Terwijl wij foto's stonden te maken, kwamen er allemaal Amish-people in hun koetsjes voorbij gedenderd. Kijk 2 vliegen in één klap. Eigenlijk zou ik wel eens met ze willen praten over het hoe en wat, maar ik denk niet dat ze daar voor openstaan. Wie weet morgen?
Inmiddels was het 19:30 uur tijd om naar het hotel te gaan, kijken hoe de kamer eruit zag. Nou niet verkeerd hoor. 2 Queensizebedden en ook nog een sofabank die omgebouwd kan worden tot bed. Grote kamer. Maar we moeten nog even eten en we hebben Inez beloofd te mogen zwemmen. Chantal bedankt voor de tip. Het is Applebee's geworden. We hebben heerlijk gegeten. Biefstuk, zalm, kip en Inez een tostie. Snel terug naar het hotel voor een duik in het zwembad. Ronald gaat even mee, zodat ik dit verslag kan typen.
En is het allemaal gezellig met z'n vijven steeds op elkaars lip? Meestal wel, maar soms niet. Een voorbeeldje: Inez vraagt vanochtend aan ons of ze soms een nieuwe achternaam heeft. Hoezo? Nou: Inez Kappen!
Ha,ha. Nee hoor je heet nog steeds Inez Mulder. Ach zusterliefde soms niet, maar meestal wel. Toen Inez vanmiddag in slaap viel in de auto, lag ze niet lekker met haar hoofd. Wie zorgde ervoor dat ze weer goed lag: Jillian. En toen ze wakker was, ging Jillian lekker naast haar zitten in de auto en spelletjes met haar doen. Dus ach Inez, je blijft gewoon kleine Inez Mulder.
Lieve mensen ik ga stoppen. Bedankt voor de lieve reacties op de reisverslagen. (Leuk hoor tante An dat u meeleest. En ik had natuurlijk wel een goed voorbeeld).
p.s. er staan bij de eerdere verslagen inmiddels wat foto's bijgevoegd.
Morgen naar Canada (Niagara Falls).