Hiep, hiep!, limousine, Newark, Back home :-(

Dit reisverslag schrijf ik thuis aan de achtertafel :-(
Het dagboek is niet compleet zonder de laatste ochtend op 3 mei in New York. Dus bij deze.
Zaterdag 3 mei, hiep, hiep, hoera Ronald is jarig vandaag. 49 jaar geworden! Hij krijgt van Pieter, Jillian en Inez een kaart I love New York, waarbij de I is veranderd in WE en achter New York staat and You:
We love NY and You. Het is een tegoedbon voor een etentje die betaald zal worden door Pieter, Jillian en Inez. Heel lief.
Verder geen cadeaus, wel veel felicitaties via de whatsapp. Leuk!
De koffers had ik gisteren al voor het grootste gedeelte ingepakt, dus we zijn op tijd klaar om nog één keer de stad in te duiken. We hebben tot 12:00 uur onze hotelkamer. We nemen onze kronen mee, want er moeten nog wat foto's gemaakt worden. We houden een taxi aan, want we gaan naar Bleecker street. Eerst koffie en gebak kopen en dan op zoek naar een bankje in de zon. Het is heerlijk weer. Bleecker Street zit ook in het Meatpacking District. Je waant je hier echt in Amsterdam. Oude huizen met rode bakstenen en van die leuke trappetjes ervoor. Er staan bomen en het doet dus heel Hollands aan.
We schuiven aan bij een zeer verliefd stelletje. Zij zitten bij de enigste picknicktafel. Gelukkig begrijpen ze de hint en vertrekken heel snel. Hoe zal je het vinden als er 5 van die gekke Hollanders met kronen op hun hoofd tegenover je gaan zitten. Het is erg, maar we wilden gewoon gezellig tegenover elkaar zitten. We planten een kaarsje die onophoudelijk Happy Birthday zingt in Ronald zijn taartje. Zonnetje schijnt, wat wil je nog meer. Nou zeker niet naar huis...
We genieten van onze laatste momenten in New York.
Vervolgens nog wat fotosessies met de kronen op onze hoofden en dan komt het moment dat we terug moeten naar het hotel. We hebben weer snel een taxi te pakken. 5 voor 12 lopen we het hotel weer in. De portier roept: Ah, daar hebben we de 5 statues weer! Lachen!
We pakken de koffers op en gaan beneden in de hal zitten wachten op onze transport naar het vliegveld. We hebben vanuit Nederland een limousine geregeld, die om ons 12:30 uur moet komen ophalen. Altijd spannend of het allemaal goed doorgekomen is.
Ronald staat buiten te wachten en wij besluiten met de koffers etc. bij hem te gaan staan. Inez zit op een koffer in de zon.
En ja hoor dat komt de meest vette limousine ooit aangereden. Achter het stuur zit een grote neger in chauffeurskleding. Hij houdt een bordje in zijn hand met de tekst: "Ronald Mulder Happy Birthday". Zo cool.
De limousine is veel groter dan we hadden besteld. Koffers worden ingeladen, foto's genomen. Want dit geloofd thuis anders niemand. We kunnen aan beide kanten languit liggen. Er zitten lichtjes in het plafond. We hebben een stereo en een televisie. We blijven foto's nemen. Het is ongeveer 45 minuten rijden naar het vliegveld Newark. We voelen ons een ster. Kijk die 15 sec. of fame heeft nu al gevolgen!! Ha ha.
We laten Manhattan achter ons en rijden richting Jersey. Een laatste blik op het vrijheidsbeeld.
We worden voor de vertrekhal bij de maatschappij Delta afgezet. De chauffeur is nog bereid om een foto te nemen van ons en dan gaat hij er weer vandoor. Het was natuurlijk ook maar 15 sec. of fame.
We lopen de vertrekhal in en moeten op verdieping 2 zijn. Pieter en Jillian gaan met de roltrap. Wij met de lift. We zien door het raam van de liftdeur Pieter en Jillian staan. We zwaaien nog. Als de liftdeuren opengaan. lopen wij naar buiten. En wat de hele vakantie niet is gebeurd. We zijn Pieter en Jillian kwijt. De roltrap eindigt op een ander niveau dan de lift. Grrr. Gelukkig komen ze zelf alsnog naar boven. Weer compleet.
We gaan direct in de rij om in te checken. Stoelplaatsen staan in principe vast, maar toch. En we zijn direct de koffers kwijt. Geen overgewicht. Knap hé!
Het aantal winkeltjes is beperkt dus gaan we gelijk door de douane. We dachten dat we inmiddels wel wat gewend waren qua controles.
Maar nu moeten ook onze schoenen nog uit. Behalve die van Pieter dan. Hij krijgt een blauwe kaart in zijn handen en mag zo doorlopen. Betrouwbaar gezicht zeker?
We dachten dat we door de eerste controle onze waterflesjes nog mochten houden net als op Schiphol. Niet dus. Alles moet weg.
Laptop moet gezien worden. We veroorzaken een kleine rij achter ons. Gelukkig zijn we ruim op tijd (13:45 uur). We vliegen om 17:45 uur.
Achter de douane zijn maar 3 winkeltjes. Dat scheelt. Jillian vindt eindelijk de tas van haar dromen. Een echt I love NY-tas. Helemaal blij.
We kopen weer water en gaan maar eens rustig zitten. Nog niet gedaan.
Ronald zit al snel te knikkebollen. Pieter en Inez spelen op hun I-phone/I-pod. En Jillian en ik zitten te lezen. Heerlijk hoor.
De tijd gaat nog redelijk snel voorbij. We kunnen om 17:00 uur boarden. We zitten op 34 A, B en C en 35 A en B.
We hopen dat we een beetje kunnen slapen in het vliegtuig. Na het avondeten gaan we een poging wagen. Inez en Jillian hebben nog redelijk geslapen. Ronald, Pieter en ik bijna niet. Ik word toch niet zo heel blij in een vliegtuig. De heenreis heb ik als prettiger ervaren dan terug.
De piloot meldt dat we om 7:00 uur gaan landen in Amsterdam. En dan is ons Amerikaanse avontuur toch echt bijna afgelopen.