Echt geland, Hello and not goodbye, thuis
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Astrid
04 Mei 2014 | Nederland, Limmen
Zondag 4 mei het één na laatste verslag van onze wereldreis.
Het één na laatste verslag, omdat er nog 1 volgt met de top 10 van onze allerleukste, te gekste belevenissen. En een top 10 wat we stom of als niet leuk hebben ervaringen. Maar dit volgt dus nog. En ik zal proberen nog wat foto's toe te voegen.
"Onze wereldreis" klinkt alsof we heel lang weggeweest zijn. Het waren maar 2 weken, maar we hebben een welkom thuis gekregen alsof we 2 jaar weggeweest zijn.
We zijn om 7:00 uur geland en zijn redelijk snel uit het vliegtuig. We zijn wel moe, maar niet heel erg verreisd. Inez met name loopt alweer in hoog tempo met ons mee. Op naar de bagageband. De ramen op Schiphol zijn momenteel niet meer geblindeerd, dus we kunnen zien wie er staan. Al snel ziet Ronald oma staan. De kinderen lopen er heen. Ik zie in een flits Bianca lopen. Jillian en Pieter komen terug naar de bagageband en vertellen wie er allemaal staan.
Opa, oma, Jan, Ingrid, Juliëtte, Theo, Gerardine, Daniëlle, Leonie, Bianca en Sven. Wat leuk! Wat een welkom. We voelen ons vereerd. Het is een vroegertje voor hun geweest op deze zondagochtend.
We hebben gelukkig snel onze koffers en lopen richting de customs. We hebben niets om aan te geven. We hebben bijna niet geshopt.
We lopen inmiddels met onze statue of liberty-kronen op. Ik vraag nog aan de douanebeambte of we te laat of juist te vroeg zijn voor de carnaval. Te laat, maar hij vond dat het nog kon.
Lieve ophalers nogmaals wat een welkom! Er zijn ballonnen, een chocolade boeket. Maar vooral dat jullie er staan, maakt het gevoel waar dat wij een superreis hebben gehad.
Op naar Limmen of all places! Als we voor ons huis staan volgt er nog een verrassing. Een groot spandoek voor het raam met de tekst "Welkom Thuis" geschreven met knalrode verf. Binnen in huis hangt een slinger met Amerikaanse vlaggetjes eraan. En in glazen en in de lamp staan/hangen ook vlaggetjes. De tafel is gedekt met een Amerikaans tafelkleed. Papa en mama en Bianca, Ron, Sven en Jur bedankt hiervoor. Jan, Ingrid, Juliëtte, Theo, Gerardine, Daniëlle en Leonie bedankt voor de (chocolade-bloemen) boeketten. En ook nog een fles rosé met heerlijke paprikachips (ook jullie dank je wel Mariska, Rene, Isa en Indy). Zo lief allemaal. (En ook iedereen nog bedankt toen we weggingen hoor! Toen ook al onwijs verwend).
Gezellig dat jullie allemaal blijven ontbijten. John en Tekla wippen nog even binnen. Erg leuk allemaal.
Af en toe heb ik wel van die wegtrekkers. Maar dat is niet zo vreemd. Ik hoor het jullie denken. Ha, ha.
Als iedereen weg is, douchen en om 14:30 uur gaan we allemaal even naar bed. Om 16:00 uur schiet ik wakker en kan me niet oriënteren. Ik zie de zoldertrap, maar kan het totaal niet plaatsen. In welk hotel heb ik deze eerder gezien? Waar ben ik? Het duurt even voor het kwartje valt.
Ha, geen hotel, gewoon THUIS! Back to reality!
De koffers gaan leeg, de wasmachine draait, de auto gaat weer gevuld worden met gereedschap.
We vonden het heel leuk om dit reisverslag te maken. Vooral jullie leuke, lieve, belangstellende reacties maakten het helemaal top. Ik heb begrepen dat het voor de meesten van jullie een leesmoment was aan het begin van de dag. Voor mij was het af en toe nachtwerk. Maar ik vond het echt leuk om te doen.
Er is al gevraagd of ik dit dagelijks wil blijven doen. Nou maar niet. Het leven van 24/7 van de afgelopen 2 weken is niet te evenaren met thuis.
Maar dat is misschien maar goed ook!
De titel luidt o.a. "Hello and not goodbye". "Hello" voor het welkom op Schiphol. "Not goodbye", we hopen ooit nog een keertje terug te gaan naar de States. We hebben het als een zeer gastvrij, ontspannen land ervaren. En hebben nog een aantal "to do's" op ons lijstje staan, waaronder de walvisexcursie met captain Jim bij Gloucester in de buurt van Boston.
Who knows...!
Het één na laatste verslag, omdat er nog 1 volgt met de top 10 van onze allerleukste, te gekste belevenissen. En een top 10 wat we stom of als niet leuk hebben ervaringen. Maar dit volgt dus nog. En ik zal proberen nog wat foto's toe te voegen.
"Onze wereldreis" klinkt alsof we heel lang weggeweest zijn. Het waren maar 2 weken, maar we hebben een welkom thuis gekregen alsof we 2 jaar weggeweest zijn.
We zijn om 7:00 uur geland en zijn redelijk snel uit het vliegtuig. We zijn wel moe, maar niet heel erg verreisd. Inez met name loopt alweer in hoog tempo met ons mee. Op naar de bagageband. De ramen op Schiphol zijn momenteel niet meer geblindeerd, dus we kunnen zien wie er staan. Al snel ziet Ronald oma staan. De kinderen lopen er heen. Ik zie in een flits Bianca lopen. Jillian en Pieter komen terug naar de bagageband en vertellen wie er allemaal staan.
Opa, oma, Jan, Ingrid, Juliëtte, Theo, Gerardine, Daniëlle, Leonie, Bianca en Sven. Wat leuk! Wat een welkom. We voelen ons vereerd. Het is een vroegertje voor hun geweest op deze zondagochtend.
We hebben gelukkig snel onze koffers en lopen richting de customs. We hebben niets om aan te geven. We hebben bijna niet geshopt.
We lopen inmiddels met onze statue of liberty-kronen op. Ik vraag nog aan de douanebeambte of we te laat of juist te vroeg zijn voor de carnaval. Te laat, maar hij vond dat het nog kon.
Lieve ophalers nogmaals wat een welkom! Er zijn ballonnen, een chocolade boeket. Maar vooral dat jullie er staan, maakt het gevoel waar dat wij een superreis hebben gehad.
Op naar Limmen of all places! Als we voor ons huis staan volgt er nog een verrassing. Een groot spandoek voor het raam met de tekst "Welkom Thuis" geschreven met knalrode verf. Binnen in huis hangt een slinger met Amerikaanse vlaggetjes eraan. En in glazen en in de lamp staan/hangen ook vlaggetjes. De tafel is gedekt met een Amerikaans tafelkleed. Papa en mama en Bianca, Ron, Sven en Jur bedankt hiervoor. Jan, Ingrid, Juliëtte, Theo, Gerardine, Daniëlle en Leonie bedankt voor de (chocolade-bloemen) boeketten. En ook nog een fles rosé met heerlijke paprikachips (ook jullie dank je wel Mariska, Rene, Isa en Indy). Zo lief allemaal. (En ook iedereen nog bedankt toen we weggingen hoor! Toen ook al onwijs verwend).
Gezellig dat jullie allemaal blijven ontbijten. John en Tekla wippen nog even binnen. Erg leuk allemaal.
Af en toe heb ik wel van die wegtrekkers. Maar dat is niet zo vreemd. Ik hoor het jullie denken. Ha, ha.
Als iedereen weg is, douchen en om 14:30 uur gaan we allemaal even naar bed. Om 16:00 uur schiet ik wakker en kan me niet oriënteren. Ik zie de zoldertrap, maar kan het totaal niet plaatsen. In welk hotel heb ik deze eerder gezien? Waar ben ik? Het duurt even voor het kwartje valt.
Ha, geen hotel, gewoon THUIS! Back to reality!
De koffers gaan leeg, de wasmachine draait, de auto gaat weer gevuld worden met gereedschap.
We vonden het heel leuk om dit reisverslag te maken. Vooral jullie leuke, lieve, belangstellende reacties maakten het helemaal top. Ik heb begrepen dat het voor de meesten van jullie een leesmoment was aan het begin van de dag. Voor mij was het af en toe nachtwerk. Maar ik vond het echt leuk om te doen.
Er is al gevraagd of ik dit dagelijks wil blijven doen. Nou maar niet. Het leven van 24/7 van de afgelopen 2 weken is niet te evenaren met thuis.
Maar dat is misschien maar goed ook!
De titel luidt o.a. "Hello and not goodbye". "Hello" voor het welkom op Schiphol. "Not goodbye", we hopen ooit nog een keertje terug te gaan naar de States. We hebben het als een zeer gastvrij, ontspannen land ervaren. En hebben nog een aantal "to do's" op ons lijstje staan, waaronder de walvisexcursie met captain Jim bij Gloucester in de buurt van Boston.
Who knows...!
-
04 Mei 2014 - 23:42
Bianca:
Lieve Muldertjes, helaas komt er aan deze vakantie ook een eind. Een geweldige vakantie die niemand jullie meer kan afnemen. Een vakantie om nooit te vergeten met veel mooie, bijzondere, gekke en fantastische herinneringen! Ik heb genoten van de reisverslagen. Nog 1 dag uitrusten en daarna zal het "normale leven" weer beginnen. Geniet nog lekker na. Geen verslagen meer, de dag begint voor mij nu weer met een krant....!!!! Ik mag en kan nu ook weer uitslapen.... X -
05 Mei 2014 - 11:22
Heidy:
Wat heerlijk om nog weer even een verslag te lezen, t is een gewenning ...net als gtst een soort van verslaving haha... Jammer dat t voorbij is maar wat fijn dat jullie weer thuis zijn.
Kom nog maar even bij !
Dikke kus! -
05 Mei 2014 - 18:54
Papa En Mama :
Lieve Ronald en Astrid Pieter Jillian en Inez, wat een prachtige reis hebben jullie gehad onze bewondering voor het zo perfect uitzoeken Astrid al maanden in de weer en alles klopte , soms gooide het weer het wat in de war , maar iederen keer had je weer een alternatief en het lukte , en natuurlijk moet je er vast nog een keer heen maar dit pakken ze jullie niet meer af , en wij zijn weer blijd dat jullie weer thuis zijn , het is maar veertien dagen en zo veel gezien , en wat ook zo fijn was we konden iederen dag volgen bedankt voor de mooie verslagen een hele belevenis liefs en een dikke kus van ons papa en mama opa en oma Krom -
07 Mei 2014 - 12:35
Ingrid:
Zeker een vakantie om niet te vergeten. Ronald nog gefeliciteerd. Dat maak je niet gauw mee opgehaald door een limo op je verjaardag, wat cool. Deze reiservaring neemt niemand jullie meer af. Nu weer back to normal en geen cupcakes meer :-).
Ben benieuwd naar alle foto's. Bedank voor de verslagen.
groetjes Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
