Captain Jim, Boston, shopping, neef John
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Astrid
27 April 2014 | Verenigde Staten, Boston
Zaterdag 26 april (Koningsdag) aan de oostkust van Amerika. We hebben nog geprobeerd om toch een walvistocht te boeken. Voor 's middags of voor morgen in Boston. Dus gebeld met een maatschappij in Boston. Zij vertellen dat ze wel zullen uitvaren. Maar we hebben er geen goed gevoel over. Dit is volgens ons een heel commercieel bedrijf. Zij varen weer of geen weer. We checken nog even op internet de ervaringen over dit bedrijf. We besluiten geen walvistocht te doen. De ervaringen zijn niet goed. En we zijn toch wel bang om zeeziek te worden. Het annuleren door captain Jim van het bedrijf in Gloucester zal niet voor niets zijn. Volgens zijn facebookbericht is de zee te ruw. We kijken nog even snel naar Koningsdag op internet. Het ziet er gezellig uit in De Rijp. Mooi weer ook :-)
Ik bel ondertussen mijn neef John. Hij heeft aangeboden dat wij bij hem kunnen overnachten. Hij woont in de buurt van Boston. Bijzonder gastvrij. We hebben elkaar namelijk nog nooit gezien. Mijn vader is een broer van zijn moeder. Toch bijzonder dat we zomaar familie gaan zien in Amerika. Ik bel nog even met mijn ouders om door te geven dat we langs John gaan. Mijn ouders vinden het helemaal te gek. Ik moet vooral de groeten doen. We hebben in Nederland al de adresgegevens ontvangen. Dus dat moet goed komen.
We besluiten richting Boston te gaan. Inmiddels regent het behoorlijk. Dit was dus ook voorspeld. Als je in deze buurt rijdt met alle kustplaatsen en mooie vuurtorens verwacht je prachtig mooi weer. Helaas.
We komen bijna langs Gloucester en besluiten toch even langs kapitein Jim te rijden om hem gedag te zeggen. We hebben zo'n leuk contact gehad via mail. Hij is aangenaam verrast om ons te zien en vindt het ook heel jammer dat de trip niet door kan gaan. We vinden dat het bijna windstil is, maar hij zegt dat de zee heel onrustig is. Dus dat het echt beter is om niet uit te varen. Hij belooft ons om mooie foto's van de walvissen door te sturen. We hopen ooit nog eens terug te komen om de tocht zelf te maken. We rijden ook nog langs een vuurtoren. De kust boven Boston staat bekend om zijn vuurtorens. Onderweg zien we prachtige huizen staan. Snel wat foto's genomen en op naar Boston.
Jillian vertelt in de auto dat ze later in New York gaat wonen. Inez: "oh, dan ga ik dat ook doen". Als ik vraag waarom? Inez: "nou gewoon, omdat Jillian daar ook gaat wonen". De lieve schat kan niet zonder haar grote zus.
Het regent nog steeds. Als we Boston inrijden, duiken we de eerste de beste parkeergarage in. Een topper direct in het centrum naast Quincy Market. Wauh geweldig. Ik vind Boston nu al geweldig. Quincy Market is een historisch gebouw vol met alle soorten eten van de wereld. Ronald en ik eten heerlijke rijst met kip. De kinderen eten een broodje. En wat doe je in een stad en het regent? Mijn hobby: shoppen. We duiken de Abercrombie&Fitch in. Jillian en ik passen allerlei kleding en ja er zit altijd wel iets leuks bij. Uiteindelijk scoren we ook nog kleding voor Ronald en Pieter.
Ik krijg ondertussen een sms-je van John dat we ook bij hem mogen eten. We hebben echter aan de kids beloofd dat we gaan eten bij Dick's last resort. We berichten John dat we na het eten bij hem langskomen. We lopen nog een klein stukje van de Freedom Trail. Dit is een gemarkeerde wandelroute door Boston over de vroegste geschiedenis van de VS. In de Old Town Hall, een prachtig gebouw uit 1700 praten we even met 2 Amerikaanse vrouwen. Ik wil even weten waar we lekkere gebakjes kunnen kopen. Ze hoort gelijk aan mijn accent dat ik niet van hier ben. Hoezo? Wat is er mis met mijn accent. Ik moet er wel om lachen. Ze denkt dat ik uit Scandinavië kom. Bijna goed. Ze legt uit waar we moeten zijn en Jillian heeft de grootste lol met haar. Mooi om te zien.
In Boston lopen allemaal mensen rond in geel/zwarte kleding. Dit blijken ijshockey fans te zijn. Er is net een wedstrijd geweest in het stadion. Jammer had ook wel leuk geweest om te zien. Snel even een foto van ze gemaakt.
Dan op weg naar Dick's last resort. Dit is een restaurant waarover ik heb gelezen op internet. Het is een restaurant met obers die opzettelijk grof en beledigend zijn. We krijgen een slab voor. De serveerster gooit het bestek en de menukaarten op tafel. Als we wat vragen geeft ze opzettelijk geen antwoord. Pieter en Jillian zitten met grote ogen te kijken. Het is één grote puinhoop. Alle mensen zitten met door obers gemaakte mutsen op hun hoofd met een belediging erop geschreven door de serveerster en obers. Het is wel grappig. Pieter krijgt als eerste een muts op zijn hoofd. Op zijn muts staat geschreven: ik heb in mijn broek gepoept. Gênant. Bij Jillian staat erop dat zij Justin Bieber fever heeft. Bij Ronald iets over een rode onderbroek en bij mij dat ik uit mijn neus eet. Inez dat ze uit de toilet drinkt. Dan krijgen we weer gelukskoekjes op tafel gegooid en een hele berg servetten.
Als we op de foto willen, doet de serveerster echt heel gek. De kinderen vinden het maar raar. We moeten er wel om lachen. Wat een lol. Als we buiten vragen of ze nog een foto willen maken, nemen ze een foto van onze voeten. Ha ha.
Het is 20:15 uur als we naar de auto lopen en op weg gaan naar mijn neef. Spannend hoor.
De tomtom leidt ons naar de juiste straat. Nummer 33. Een prachtig huis. We bellen aan. John en Jack (zijn zoon) doen open. Nog nooit gezien, maar we worden zo lief en warm ontvangen alsof we elkaar al eerder hebben gezien. Het haardvuur brandt en alles wordt uit de kasten gehaald om ons te verwennen. Fin de jongste slaapt al, dus die gaan we morgen ontmoeten. John lijkt echt op zijn vader (ome Piet) qua uiterlijk. En een verhalen dat hij kan vertellen! Het is een genot om naar te luisteren. Hij heeft veel van de wereld gezien. Hij geniet ervan om familie te ontmoeten.
Het huis is echt fantastisch. Zo mooi en knus. Leuk ook om te zien dat op de openhaard allemaal foto's staan van de familie en van mijn opa en oma uit Limmen. Leuk!
We krijgen de hele eerste verdieping. Luxe hoor! Inez en Jillian slapen bij elkaar in de kamer van Fin. Pieter slaapt in het bed van Jack. Wij krijgen de logeerkamer. Als de kinderen slapen, zitten we nog aan de keukentafel gezellig te kletsen. John maakt blokjes kaas, augurken, lekkere worst. Zo grappig. Het is echt familie! Hier herken ik mijn moeder in, maar ook mijzelf. John zegt dat hij ook zo in Nederland is verwend door mijn moeder. Dus hij wil het graag terugdoen.
Hij heeft de kinderen beloofd om morgen pancakes en wafels te maken. Nou hij kan niet meer stuk.
Het is inmiddels 00:45 uur dat ik dit nog aan het schrijven ben. Maar ik wilde het toch even afmaken. Het was me een dagje weer wel.
Wij gaan nu naar bed. Morgen gaan we eerst even rustig koffie drinken. De kinderen kunnen dan even relaxen. Misschien even voetballen of zo.
Dan 's middags nog even Boston in om een "ducktour" te doen. Centrum Boston is ongeveer 15 min. rijden.
Een lazy Sunday in Boston.... Klinkt goed toch! Heerlijk!
Ik bel ondertussen mijn neef John. Hij heeft aangeboden dat wij bij hem kunnen overnachten. Hij woont in de buurt van Boston. Bijzonder gastvrij. We hebben elkaar namelijk nog nooit gezien. Mijn vader is een broer van zijn moeder. Toch bijzonder dat we zomaar familie gaan zien in Amerika. Ik bel nog even met mijn ouders om door te geven dat we langs John gaan. Mijn ouders vinden het helemaal te gek. Ik moet vooral de groeten doen. We hebben in Nederland al de adresgegevens ontvangen. Dus dat moet goed komen.
We besluiten richting Boston te gaan. Inmiddels regent het behoorlijk. Dit was dus ook voorspeld. Als je in deze buurt rijdt met alle kustplaatsen en mooie vuurtorens verwacht je prachtig mooi weer. Helaas.
We komen bijna langs Gloucester en besluiten toch even langs kapitein Jim te rijden om hem gedag te zeggen. We hebben zo'n leuk contact gehad via mail. Hij is aangenaam verrast om ons te zien en vindt het ook heel jammer dat de trip niet door kan gaan. We vinden dat het bijna windstil is, maar hij zegt dat de zee heel onrustig is. Dus dat het echt beter is om niet uit te varen. Hij belooft ons om mooie foto's van de walvissen door te sturen. We hopen ooit nog eens terug te komen om de tocht zelf te maken. We rijden ook nog langs een vuurtoren. De kust boven Boston staat bekend om zijn vuurtorens. Onderweg zien we prachtige huizen staan. Snel wat foto's genomen en op naar Boston.
Jillian vertelt in de auto dat ze later in New York gaat wonen. Inez: "oh, dan ga ik dat ook doen". Als ik vraag waarom? Inez: "nou gewoon, omdat Jillian daar ook gaat wonen". De lieve schat kan niet zonder haar grote zus.
Het regent nog steeds. Als we Boston inrijden, duiken we de eerste de beste parkeergarage in. Een topper direct in het centrum naast Quincy Market. Wauh geweldig. Ik vind Boston nu al geweldig. Quincy Market is een historisch gebouw vol met alle soorten eten van de wereld. Ronald en ik eten heerlijke rijst met kip. De kinderen eten een broodje. En wat doe je in een stad en het regent? Mijn hobby: shoppen. We duiken de Abercrombie&Fitch in. Jillian en ik passen allerlei kleding en ja er zit altijd wel iets leuks bij. Uiteindelijk scoren we ook nog kleding voor Ronald en Pieter.
Ik krijg ondertussen een sms-je van John dat we ook bij hem mogen eten. We hebben echter aan de kids beloofd dat we gaan eten bij Dick's last resort. We berichten John dat we na het eten bij hem langskomen. We lopen nog een klein stukje van de Freedom Trail. Dit is een gemarkeerde wandelroute door Boston over de vroegste geschiedenis van de VS. In de Old Town Hall, een prachtig gebouw uit 1700 praten we even met 2 Amerikaanse vrouwen. Ik wil even weten waar we lekkere gebakjes kunnen kopen. Ze hoort gelijk aan mijn accent dat ik niet van hier ben. Hoezo? Wat is er mis met mijn accent. Ik moet er wel om lachen. Ze denkt dat ik uit Scandinavië kom. Bijna goed. Ze legt uit waar we moeten zijn en Jillian heeft de grootste lol met haar. Mooi om te zien.
In Boston lopen allemaal mensen rond in geel/zwarte kleding. Dit blijken ijshockey fans te zijn. Er is net een wedstrijd geweest in het stadion. Jammer had ook wel leuk geweest om te zien. Snel even een foto van ze gemaakt.
Dan op weg naar Dick's last resort. Dit is een restaurant waarover ik heb gelezen op internet. Het is een restaurant met obers die opzettelijk grof en beledigend zijn. We krijgen een slab voor. De serveerster gooit het bestek en de menukaarten op tafel. Als we wat vragen geeft ze opzettelijk geen antwoord. Pieter en Jillian zitten met grote ogen te kijken. Het is één grote puinhoop. Alle mensen zitten met door obers gemaakte mutsen op hun hoofd met een belediging erop geschreven door de serveerster en obers. Het is wel grappig. Pieter krijgt als eerste een muts op zijn hoofd. Op zijn muts staat geschreven: ik heb in mijn broek gepoept. Gênant. Bij Jillian staat erop dat zij Justin Bieber fever heeft. Bij Ronald iets over een rode onderbroek en bij mij dat ik uit mijn neus eet. Inez dat ze uit de toilet drinkt. Dan krijgen we weer gelukskoekjes op tafel gegooid en een hele berg servetten.
Als we op de foto willen, doet de serveerster echt heel gek. De kinderen vinden het maar raar. We moeten er wel om lachen. Wat een lol. Als we buiten vragen of ze nog een foto willen maken, nemen ze een foto van onze voeten. Ha ha.
Het is 20:15 uur als we naar de auto lopen en op weg gaan naar mijn neef. Spannend hoor.
De tomtom leidt ons naar de juiste straat. Nummer 33. Een prachtig huis. We bellen aan. John en Jack (zijn zoon) doen open. Nog nooit gezien, maar we worden zo lief en warm ontvangen alsof we elkaar al eerder hebben gezien. Het haardvuur brandt en alles wordt uit de kasten gehaald om ons te verwennen. Fin de jongste slaapt al, dus die gaan we morgen ontmoeten. John lijkt echt op zijn vader (ome Piet) qua uiterlijk. En een verhalen dat hij kan vertellen! Het is een genot om naar te luisteren. Hij heeft veel van de wereld gezien. Hij geniet ervan om familie te ontmoeten.
Het huis is echt fantastisch. Zo mooi en knus. Leuk ook om te zien dat op de openhaard allemaal foto's staan van de familie en van mijn opa en oma uit Limmen. Leuk!
We krijgen de hele eerste verdieping. Luxe hoor! Inez en Jillian slapen bij elkaar in de kamer van Fin. Pieter slaapt in het bed van Jack. Wij krijgen de logeerkamer. Als de kinderen slapen, zitten we nog aan de keukentafel gezellig te kletsen. John maakt blokjes kaas, augurken, lekkere worst. Zo grappig. Het is echt familie! Hier herken ik mijn moeder in, maar ook mijzelf. John zegt dat hij ook zo in Nederland is verwend door mijn moeder. Dus hij wil het graag terugdoen.
Hij heeft de kinderen beloofd om morgen pancakes en wafels te maken. Nou hij kan niet meer stuk.
Het is inmiddels 00:45 uur dat ik dit nog aan het schrijven ben. Maar ik wilde het toch even afmaken. Het was me een dagje weer wel.
Wij gaan nu naar bed. Morgen gaan we eerst even rustig koffie drinken. De kinderen kunnen dan even relaxen. Misschien even voetballen of zo.
Dan 's middags nog even Boston in om een "ducktour" te doen. Centrum Boston is ongeveer 15 min. rijden.
Een lazy Sunday in Boston.... Klinkt goed toch! Heerlijk!
-
27 April 2014 - 08:27
Bianca:
Goedemorgen, lekker geslapen? Nog altijd jammer van de walvissen, maar gelukkig komen er nog andere mooie dingen op jullie pad. New York???? Gelukkig ook even tijd voor shoppen (pffff....), want dat hoort er ook bij. Nu even relaxen bij je neef is toch ook fantastisch en lekker laten verwennen door familie. Gezellig en leuk, wat wil je nog meer? Jillian je mag gaan wonen hoor in New York, maar op voorwaarde dat ik op bezoek mag komen!!! Geniet van jullie relaxzondag, wij doen dat ook na een gezellige Koningsdag. Doei doei. -
27 April 2014 - 09:53
Josephine:
Hallo Muldertjes,
Wat een avonturen lezen we wederom, de fantastische helikoptervlucht, het krakende huis, het verhaal van de auto en dan helaas dat jullie wens om de walvissen te spotten niet door kan gaan vanwege de ruige zee.Leuk te lezen dat de Amerikanen zo gastvrij en vriendelijk zijn. En nu de leuke/ ontmoeting met je neef, Geniet ervan en geniet ook van jullie rustige zondag. Wij hebben genoten van onze eerste koningsdag, prachtig weer en een goede sfeer tijdens de fietstocht en erg gezellig in het park. Heel veel plezier nog de komende week. We lezen graag de verslagen je schrijft/verteld fantastisch. Groetjes een allen en pas goed op elkaar.
Groet, Josephine en de rest van de Jonkies.
-
27 April 2014 - 10:04
27april 2014 Papa En Mama :
Wat leuk Astrid zit je zo maar bij John je neef dat had je toch ook niet verwacht en zo hartelijk ontvangen doen hem vooral de groetjes van ons , het leuke is dat we elkaar vorig jaar in Canada ontmoet hebben , een fantastische tijd bij zijn ouders liefs John en de kids van ons ome piet en tante riet , Ronald en Astrid ga nu maar even rustig aan doen zo veel als jullie doen , morgen weer zo,n mooi verhaal we kijken er naar uit liefs papa en mama opa en oma -
27 April 2014 - 10:36
Gerardine:
Heel erg jammer van de walvistocht, maar shoppen is een leuk alternatief :) Er zijn hier een paar meiden die jaloers zijn op jullie bezoek aan de Abercrombie&Fitch
Wel bijzonder om zo ver van huis toch bij familie te zijn. Fijn dat jullie zo gastvrij onthaald zijn. Geniet lekker van een ontspannen ochtendje en veel plezier tijdens de ducktour. -
27 April 2014 - 11:57
Kea:
Wow wat leuk om zo bij je familie in huis opgenomen te worden! Wel heel bijzonder allemaal hoor. En wat hebben jullie het gaaf! Ik vind het echt geweldig om jullie verslagen te lezen en wat kan je leuk schrijven Assie.....ik zie een carriére move aankomen!! Geniet maar lekker hoor, hier regent het. xx -
27 April 2014 - 14:08
Ingrid:
Hallo
We hebben een gezellige avond gehad bij Mart en Lenie.
We zitten inmiddels in Duitsland, Juliëtte was niet uit het zwembad te slaan.
De zon schijnt ook af en toe, na onze maag gevuld te hebben gaan we naar speelparadijs
Lekker rennen en klauteren.
Groet Jan Ingrid en Juliëtte -
27 April 2014 - 22:34
Tekla:
Hoi luitjes ik liep even achter met het lezen van de verslagen omdat ik op de tweede dag op de camping geen internet meer had. jammer maar ik heb alles nu weer gelezen. Erg spannend en leuk allemaal wat jullie doen. Ook erg leuk dat jullie zo gastvrij onthaalt werden bij John. Ik zag nu ook dat er foto,s bij de verslagen waren dat maakt het nog echter en je krijgt nog meer zin om ook deze reis te gaan maken.
Groet van ons. Tekla.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
